Bir Anda Kimse Olmak: Kimlik Krizi ve Göç

Göçmenlik bazen seni sen yapan her şeyin kaybolması gibi hissettirebilir. Bu yazıda göçle birlikte gelen kimlik kaybı ve yeniden inşa sürecini inceliyoruz.

Göç ettiğimde en çok şaşırdığım şey şuydu:
Bir anda kimse gibi hissetmek. Evet, hiçkimse gibi.

Türkiye’de ben biriydim.
İsmimle, okul geçmişimle, dilimle, ilişkilerimle bir kimliğim vardı. Mahallemde beni tanırlardı. Bir gün gelmesem arayıp sorarlardı.
Burada?
Sadece biri. Hatta çoğu zaman “hiçbiri”.

Kimlik Neden Dağılır?

Kimlik sadece içsel bir şey değil.
Senin etrafındaki kişilerle, rollerle, bağlarla kurulur.

• Eski arkadaşların yok
• Ailen uzakta
• Sen, senin konuştuğun dili konuşmayan bir toplumun içindesin

Bu parçalar kopunca, kimliğin de sarsılır.
Ve bu kayıp seni çok derinden etkileyebilir.

“Ben kimim?” sorusu büyür

Bir noktada kendine şunu sorarsın:

“Beni ben yapan şeyler şu an çok uzaklardaysa... o zaman şimdi ben kimim?”

Ve bu soru hem varoluşsal hem çok kişisel bir sorgudur.
Bu kriz büyüdüğünde kişi:

• Kendine yabancılaşabilir
• Sosyal ilişkilerden çekilebilir
• Geçmişini anlamsızlaştırabilir

Peki, kimlik yeniden kurulabilir mi?

Elbette. Ama hemen değil.
Kimlik yeniden inşa edilirken:

• Yeni anlamlar bulunur
• Yeni insanlar tanıklık eder
• Yeni roller kazanılır
  Ama önce: kaybı tanımak ve onu kabul etmek gerekir.

Şimdi Neler Yapabiliriz?

• Kimliğini anlatan bir mektup yaz: "Ben buyum, buydum, şu olmak istiyorum."
• Güçlü yanlarını hatırlatan objeleri yanında tut. Bu bir diploma olabilir, ödül ya da hediye olabilir...
• Eski kimliğini reddetmeden, yeni parçalarına yer aç.
• Destek al, çünkü bunda yalnız olmak zorunda değilsin.

Kimlik sabit bir yer değil, bir yolculuktur.
Ve bazen “kimse” gibi hissettiğin anda, aslında yeniden biri oluyorsundur.
Bu yazıyı okuyorsan, o yoldasın.
Ve bu yol çok kıymetli.

İyi yolculuklar...